Praca dyplomowa powinna być nienagannie wydrukowana i oprawiona zanim trafi do dziekanatu i recenzenta. Wiele uczelni ma oddzielne wymogi dotyczące oprawy. Jedne są bardzo rygorystyczne, inne dają studentowi wolną rękę, ale wszystkie wymagają przy tym staranności.
Prace licencjackie często traktowane są jako poślednie prace naukowe i często wystarczy ich zbindowanie z przeźroczystą okładką, która ukazuje stronę tytułową. Ci, którzy chcą lub są do tego zmuszeni przez przepisy dotyczące zdawania prac dyplomowych, mogą postarać się o twardą oprawę z namalowanym złotym napisem "praca licencjacka". Oprawy te mają swój sztandarowy wzór i występują w czterech konkretnych kolorach. Dostęp do nich jest powszechny (dysponuje nimi każdy punkt ksero).
Są jednak osoby, które związują się emocjonalnie z pracą licencjacką, którą napisały i nie chcą jej oprawiać w pospolite oprawy. Takim osobom nie sprosta już standardowy punkt ksero. Żeby oprawić pracę w okładkę z prawdziwego zdarzenia najlepiej jest udać się do introligatora, który wytłoczy litery w skórze. Nie jest to na pewno tania oprawa, ale podnosi ona wartość estetyczną pracy.
Często okładki przypominają strony tytułowe. Zawierają tytuł, nazwisko promotora, nazwę uczelni, logo uczelni, a także miasto i rok, w którym bronił się student. Zbyt wiele elementów na oprawie to przerost formy nad treścią. Okładka nie jest kartą tytułową. Wystarczy, że zamieścimy na niej rodzaj pracy dyplomowej (np. "Praca Licencjacka"), nazwę lub logo uczelni i nazwisko promotora. Te elementy także możemy zamówić u introligatora.
Tak ozdobne okładki są mało popularne przy pracach licencjackich i magisterskich. Stosowane są czasem na prestiżowych uczelniach lub kierunkach. W większości przypadków wieńczą one raczej naukowe dzieła życia pracowników uczelni.